خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار (بخش قزوین، گیلان و دارالمرز و نواحی آن) (فارسی)

این محصول به صورت فایل می باشد و پس از پرداخت موفق توسط شما بلافاصله قابلیت دانلود دارد.
لینک دانلود محصول هم به نشانی ایمیل شما ارسال می گردد و نیز در صفحه حساب شخصی شما ذخیره می گردد.
(حجم فایل: 3015 KB)
میرتقیالدین محمد بن شرفالدین علی حسینی کاشانی معروف به «میرتذکره» و متخلص به «ذکری» از شعرا و نویسندگان دورۀ صفوی (زنده در 1016 ق.) است که خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار را طی نزدیک به 40 سال (از 976 تا 1016 ق.) جمعآوری کرد. این اثر مشتمل بر مقدمهای در چهار فصل، چهار رکن، خاتمه و یک ذیل (6 جلد) در شرح احوال حدود 870 شاعر، از متقدّمین تا معاصران مؤلّف است. خاتمۀ خلاصة الأشعار، شرح حال بیش از 410 شاعر قرن دهم هجری را دربردارد که از 12 اصل تشکیل شده و هر اصل به یکی از شهرها و نواحی جغرافیایی مختلف ایران اختصاص دارد. اثر حاضر، اصل پنجم و ششم از خاتمة خلاصة الأشعار است که به شرح حال و نمونۀ شعر 25 تن از شاعران دارالسلطنۀ قزوین و 18 تن از شاعران گیلان و دارالمرز و نواحی آن که با مؤلف همعصر بودهاند، پرداخته شده است.
خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار (بخش قزوین، گیلان و دارالمرز و نواحی آن) (فارسی)
شماره پیاپی میراث مکتوب: 308
گروه: زبان و ادبیات فارسی- 76
کتابشناسی:
76. خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار (بخش قزوین، گیلان و دارالمرز و نواحی آن) (فارسی)
تألیف: میر تقی الدّین کاشانی (زنده تا 1016 هـ . ق)
تصحیح: سیدمحمد دبیرسیاقی و مهدی ملک محمدی
تهران: 1396- 229 ص / قطع وزیری
شابک: 9-138-203-600-978
میراث مکتوب: 308
میرتقیالدین محمد بن شرفالدین علی حسینی کاشانی معروف به «میرتذکره» و متخلص به «ذکری» از شعرا و نویسندگان دورۀ صفوی (زنده در 1016 ق.) است که خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار را طی نزدیک به 40 سال (از 976 تا 1016 ق.) جمعآوری کرد. این اثر مشتمل بر مقدمهای در چهار فصل، چهار رکن، خاتمه و یک ذیل (6 جلد) در شرح احوال حدود 870 شاعر، از متقدّمین تا معاصران مؤلّف است. خاتمۀ خلاصة الأشعار، شرح حال بیش از 410 شاعر قرن دهم هجری را دربردارد که از 12 اصل تشکیل شده و هر اصل به یکی از شهرها و نواحی جغرافیایی مختلف ایران اختصاص دارد. اثر حاضر، اصل پنجم و ششم از خاتمة خلاصة الأشعار است که به شرح حال و نمونۀ شعر 25 تن از شاعران دارالسلطنۀ قزوین و 18 تن از شاعران گیلان و دارالمرز و نواحی آن که با مؤلف همعصر بودهاند، پرداخته شده است.