• [دربارۀ مسئلۀ بسيار مهم حدوث و قدم، و ربط حادث و قديم]

میرداماد سعى داشت تا مبانى حكمت مشّا را با جلوه­هاى اشراقى در هم آميزد و با استفاده از تعاليم اعتقادى شيعى نظام فلسفى اسلامى نوينى را ارائه دهد كه خود آن را حكمت يمانى ناميد. این کتاب پيچيده ­ترين اثر مصنّف به زبان عربى است كه دربارة يكى از بغرنج­ترين مسائل فلسفى يعنى مسئله حدوث و قدم و مباحثى چون، ربط حادث و قديم، ماهيت و اقسام حركت، چيستى زمان و علم پيشين الهى به رشته تحرير درآمده است. از دیگر آثار اوست: تقويم الايمان، الافق المبين و القبسات.

• [ترجمۀ طهارة‌الاعراق ابوعلی مسكويه رازی در اخلاق نظری و حكمت عملی]

مؤلف از شاگردان شيخ انصارى و از مجتهدان بزرگ تهران در دوره مشروطيت است. كيمياى سعادت عنوان ترجمه ديگرى است از طهارة الاعراق يا تهذيب الاخلاق اثر بى­نظير ابوعلى مسكويه، در اخلاق نظرى و حكمت عملى. این اثر با نثری پارسی­ گرا و زیبا، دربردارنده توضيحات مترجم در لابه‌لاى ترجمه و ارائه فضاى فرهنگى و فكرى دوران پيش از مشروطيت است. از جمله آثار اوست: التنقيد، طيف الخيال، المقلة العبراء، رشحة الخاطر و حكم الرباء.

• [هفت رسالۀ فلسفی و عرفانی]

دوانی فيلسوف، متكلّم و دانشمند نامدار حوزه فلسفى شيراز است. این اثر مشتمل بر رساله­هاى: اثبات الواجب قديم، اثبات الواجب جديد، الزوراء، شرح خطبة الزّوراء و شرح الزوراء از دوانى؛ ابطال الزمان الموهوم از ملاّ  اسماعيل خواجويى اصفهانى؛ و رساله در شروح و حواشى بر تجريد الإعتقاد به قلم مصحح است. همچنين بخشى از حاشيه آقا جمال الدين خوانسارى بر حاشيه شمس الدين محمد خفرى موسوم به الايرادات على الحدوث الدهرى قبل از رساله ابطال الزمان الموهوم به عنوان مقدمه يا پيش نياز آورده شده است. از دیگر آثار اوست: اخلاق جلالى و سه حاشيه بر شرح تجريد قوشجى.

• [دورۀ مختصر منطق، طبيعيات و الهيات]

مؤلف، على رغم اشتهار در فقه در قالب آثارى چون كشف اللئام، در دانشهاى عقلى نيز تبحّرى خاص داشت. این اثر دوره مختصرى است در حكمت مشّا، شامل: منطق، طبيعيات و الهيات. آنچه بر اهميت اين كتاب مي‌افزايد افزون  بر نثر روان، ايجاز و تبويب منطقى، ابداعات و نوآوري هايى است كه در تقرير، تبيين و تقسيمات مباحث منطقى، نظريات و براهين خاصّ فلسفى ارائه كرده است.

• [در شرح زندگانی، فضـائل و معجزات رسول اكرم، فاطمه زهـرا و ائمۀ اطهار^(ع)]

واعظ بیهقی، فقيه، عالم، متكلّم و واعظ وارسته، معاصر فخر المحقّقين حلّى و شهيد اوّل است. این اثر به نثر شيوا و فصيح فارسى در پانزده باب است كه مؤلف آن را در شرح زندگانى، فضايل و معجزات رسول اكرم، فاطمه زهرا و دوازده امام ـ صلوات اللّه عليهم اجمعين ـ نوشته شده است. از ديگر آثار اوست: بهجةالمباهج، ترجمه كشف الغّمه اربلى، غايةالمرام فى فضائل على بن ابى طالب و ذرّيته الكرام(ع)، مصابيح القلوب، المصباح المنير فى فضائل النّبى و اهل بيته(ع).

• [در اثبات امامت اميرالمؤمنين^(ع) و ائمه اطهار^(ع) با استناد به منابع اهل سنت]

مؤلف از فقها و متكلّمان اماميه، معاصر با محقّق حلّى و خواجه نصيرالدين طوسى بوده است. قوّت علمى او به حدّى بود كه در نقل احاديث و نقد اقوال به آثار او استناد مى­شد و فقهاى برجسته‌اى چون شهيد اول و ثانى به فتارى او ارج مى­نهادند. اثر حاضر كه درباره اثبات امامت حضرت اميرالمؤمنين(ع) و مناقب ائمّه اطهار(ع) نگاشته شده از ارزشمندترين آثار اوست. از جمله آثار اوست: اسرار الإمامة، كامل بهائى، مناقب الطاهرين و ...

لطایف الحقایق کتاب چهارم از چند کتاب مجموعۀ رساله‌های دینی و کلامی رشیدالدین فضل‌الله همدانی (متولّد حدود ۶۴۵ یا ۶۴۸ و مقتول به سال ۷۱۸ ق.)، طبیب، مورّخ، دیوانسالار و وزیر سه پادشاه سلسلۀ ایلخانی است. سوای جامع‌التواریخ و کتابها و مقاله‌های علمی رشیدالدین فضل‌الله، رساله‌های او در مباحث کلام الهی که عمدتاً در مجموعۀ رشیدیه و کتاب بیان‌الحقایق (تصنیف سالهای ۷۰۷-۷۱۱ ق.) گردآورده شده، گنجینه‌ای سرشار از معارف ایرانی و اسلامی و حاوی مباحث فراوان در علوم قرآنی و کلامی است.

لطایف الحقایق، کتاب چهارم مجموعۀ رشیدیه، شامل فاتحه و دیباچه و چهارده رساله با عنوانهای زیر است: ۱) فضل الله ۲) طیّ زمان ۳) تفسیر قُل لَو کانَ البَحر مِداداً ۴) سطح و تدویر ۵) الحشر معَ التَعارف ۶) فیض و فایض ۷) کنزالمعانی ۸) آثار معجز نبوی ۹) قبض و بسیط ۱۰) تدرّج و کمال ۱۱) فتوحات ۱۲) خیرات جاریه ۱۳) لا اله الا الله ۱۴) عدد.

حکیم ادریس‌بن حسام الدین بدلیسی (م: 926ق) از معاریف منشیان و مورخان اواخر سده نهم و اوایل سده دهم هجری است. ابتدا وی از نویسندگان دربار سلطان یعقوب آق‌قویولنو بود و در استیلای اسماعیل صفوی بر آذربایجان از بیم جان به خاک عثمانی و دستگاه سلطان بایزید پناه برد و پس از او در دربار سلطان سلیم اول به حرمت و مکانت تمام روزگار گذراند. از تالیفات متعدد و متنوعی که در علوم ادبی، تاریخ‌نگاری، کلام و حکمت و عرفان از وی به یاگار مانده است، منزلت علمی و قدرت نویسندگی او به خوبی دانسته می‌شود. یکی از آثار او همین کتاب ناشناختة قانون شاهنشاهی است که خود آن را «دستورنامه شاهان» شمرده است.

این کتاب دارای یک مقدمه و چهار مقصد است. نثر مسجع و مزین و استوار مؤلف که با آیات قرآنی، احادیث نبوی و اشعار و امثال فارسی و عربی همراه است از نمونه‌های خوب آثار آن عهد به شمار می‌رود.

مناظرۀ بحرالعلوم محمد مهدى بروجردی طباطبایی، از معدود مناظرات مضبوط میان مسلمانان و به طور خاص شیعیان با یهودیان است. دیر بازی است که اهمیت این مناظره برای پژوهش گران مباحث بین الادیانی آشکار شده است. اما برخی از پژوهش گران چنین تلقی کرده اند که این مناظره دو تحریر متفاوت داشته است. این پژوهش با بررسی دست نویس های گزارش این مناظره این فرض را نامحتمل می کند و نشان می دهد که نگارش دست نویس های موجود همه باید بر اساس یک تحریر بوده باشند. علاوه بر این، کتاب حاضر شامل متن مصحح گزارش عربی و نیز ترجمۀ فارسی آن است که احتمالا آن را چند دهۀ بعد محمد کاظم هزار جریبی، تهیه کرده است.

• [ترجمۀ مسكن‌الفؤاد شهيد ثانی كه به منظور تسكين خاطر افسردۀ خود و دیگر دردمندان تألیف کرده است]

این اثر با گردآورى آيات، روايات و وقايع تاريخى درباره گرفتاري‌ها و مصيبت‌هاى مؤمنان و برگزيدگان خداوند، به تسكين خاطر افسردة خود و ديگر دردمندان مى­پردازد. مترجم، مستوفى ديوان اعلى و معارف كارگزارى اول خراسان در دوران سلطنت مظفرالدين شاه قاجار و ملقّب به مجدالادبا و دبير السلطنه بوده و در عهد ولايت شاهزاده ركن ­الدوله علينقى ميرزا، فرمانفرمايى خراسان و سيستان را بر عهده داشت.

• [شرح اصطلاحات صوفيه]

مؤلف عالم و عارف نامدار پيرو مكتب ابن عربى (وحدت وجود) است و پس از قونوى، بزرگترين معرّف و برجسته­ترين نماينده مكتب شيخ اكبر است. به جهت مشخص نبودن مفاهيم الفاظ و اصطلاحات خاصّ صوفيان و نبودن فرهنگنامه‌اى جامع در اين زمينه، وی به تدوين بزرگترين اصلاحاتنامه آغازيد و در آن به توضيح قريب 1650 اصطلاح پرداخت. از جمله آثار اوست: تأويلات القرآن الكريم، شرح فصوص الحكم و اصطلاحات الصوفيه.

• [تفسير عرفانی ـ فلسفی سورۀ «هل أتی»]

این رساله تفسيرى است موجز و فشرده، سرشار از اصطلاحات فلسفى و اشارات عرفانى. مؤلف در اين اثر ضمن تفسير آيات سورة انسان (دهر) علاوه بر ذكر آراء ديگر مفسران، مطالب بكر و كشفيات خود را كه غالباً رنگ و بوى فلسفى ـ عرفانى دارد در قالب جملاتى كوتاه و اشارت­گونه بيان مي‌دارد.

• [تقرير فارسی مهمترين آرای فلسفی حكيم ملا رجبعلی تبريزی]

مؤلف از شارحان آراى حكيم ملارجبعلى تبريزى و شاگردان وى است که سعی بر استحکام حکمت مشاء و ابطال برخی اصول و مبانی حکمت صدرایی داشت. او در این کتاب امّهات آراى فلسفى حكيم تبريزى و ابداعاتش را تقرير كرده است. وی نخست اين اثر را به زبان عربى نگاشت و سپس خود آن را به فارسى ترجمه كرد. از دیگر آثار اوست: عين الحكمه، تعليقات، رساله در اشتراك لفظى وجود و مبادى قياسات.

• [شرح فلسفی عرفانی و موضوعی نهج‌البلاغه]

باقی از بزرگان شعر و ادب، و فلسفه و تصوّف، و از مشاهير خوشنويسان نسخ و ثلث دوره صفوى است. این اثر شرحى است فلسفى ـ عرفانى، با استناد به سخنان عرفا و استشهاد به اشعار شاعرانى چون مولانا جلال‌الدين بلخى، شيخ عطّار و شيخ محمود شبسترى. اين كتاب به دوازده موضوع مهم در نهج‌البلاغه، با نثر فارسى روان و آميخته به عربى، پرداخته است. از دیگر آثار اوست: تفسير قرآن كريم و شرح صحيفه سجّاديّه كه همگى صيغه صوفيانه و عرفانى دارند.

التّلويحات اللوحية و العرشية يكى از آثار مهم شيخ اشراق شهاب‌الدين سهروردى (549 ـ 587) است، و ابن‌كمّونه، عزّالدولة سعد بن منصور بغدادى (درگذشته 683 ق )، از حكماى معاصر خواجه نصيرالدين طوسى، اولين كسى است كه بر آن شرح نوشته است. ابن‌كمّونه در شرح التّلويحات، با استفاده از مجموع دانش زمانه خود و بهره‌گرفتن از ساير آثار سهروردى، در توضيح دشواريهاى متن در حد قابل تحسينى از عهده برآمده است اين شرح در برجسته كردن آراء شيخ اشراق و نيز در فهم نظرات ابن‌سينا در الشفاء و الإشارات، استاد صامت ارزشمندى است. اين شرح در سه جلد است و اثر حاضر جلد اول آن به‌شمار مى‌رود كه اختصاص به منطق دارد.

ميرداماد در حوزه فكرى اصفهان، سعى داشت تا مبانى حكمت مشّا را با جلوه ­هاى اشراقى در هم آميزد و با استفاده از تعاليم اعتقادى شيعى نظام فلسفى اسلامى نوينى را ارائه دهد كه خود آن را حكمت يمانى ناميد. این اثر با نثری پیچیده و مغلق همراه حواشی ملاعلی نوری، مهمترين و مبسوط ترين اثر فارسى مصنّف است. موضوع اثر پاسخ‌نامه مير به سؤال علماى هند است كه چرا هنگام تجلّى حضرت حق، كوه طور بسوخت امّا پيكر حضرت موسى (ع) نسوخت. از جمله آثار اوست: تقويم الإيمان، الافق المبين و القبسات و ...

• [اثری كهن در آداب، اخلاق و پند و اندرز]

این کتاب در موضوع آداب و اخلاق و پند و اندرز تأليف شده و در تأیید آن از زبان بزرگان اسلام و حکمای یونان و بزرگان ایران قدیم و حکمان هند و چین شواهدی آورده است. در ميان شواهد شعرى فراوان اين كتاب، اشعار گمشدة شاعران بزرگ سده‌های چهارم و پنجم، كه ديوان‌هايشان از ميان رفته است، ديده مى­شود. از وجوه اهميّت تحفةالملوك، جمع‌آورى و منظّم كردن موضوع‌هاى كلّى اندرزنامه­ هاى قديم است، هرچند ما امروزه از آن منابع بی اطلاع باشيم. نثر اين اثر به فارسى شيوا و كوتاهى عبارات و سادگى بيان از مشخصات آن است.

• [تاریخ زندگانی پیامبر اسلام و ائمۀ اطهار علیهم ­السلام]

مؤلف، با نثر روان و شيواى فارسى، و با نگاهى بيطرفانه به شخصيتهاى تاريخى، به بررسى تاريخى و كلامى سيره پيامبر اكرم(ص) و على(ع) پرداخته و در پايان، مختصرى از زندگانى ديگر امامان دوازده­ گانه شيعيان را باز مى­گويد.

• [شرح احوال حكماء از آدم^(ع) تا طلوع اسلام]

قطب‌الدین اشکوری یکی از فرزانگان سدة یازدهم هجری است که در علوم و فنون مختلف مانند فقه، کلام، فلسفه، تفسیر و ادبیات وغیره تبحر و توانایی بسیار داشت؛ و در هر یک از رشته‌های مذکور آثاری به جا نهاده ست.یکی از آثار مهم و معتبر او کتاب ‌محبوب‌القلوب است که در واقع دائرةالمعارفی است در تاریخ فلسفه و کلام اسلامی.این کتاب دارای سه مقاله است، در جلد نخست آن به مقالة نخست اختصاص دارد.

• [شش رسالۀ فارسی كلامی فلسفی]

از مؤلف آثار و رسائلى كلامى و فلسفى بجاى مانده كه مهم‌ترين رسائل فارسى وى در اين مجموعه است. آئينه حكمت، اصول دين، تزكيه­ الصحبة، دُرّ مكنون، سرّ مجنون و هديةالمسافر از جمله رسائل فارسى اوست. نثر فارسى متوسط و شيواى او، بدور از تكلّف و مُغلق‌نويسى است.

• (ترتیب السّعادات و منازل العلوم، مقاله فی النفس و العقل فی اللّذّات و الالام، دفع الغم من الموت مسالۀ فی حدّ الظّلم، رسالۀ فی مائیّة العدل و ...)

ابوعلي احمد بن محمد بن يعقوب مسکويه (درگذشتة 421 هـ) از دانشمندان بزرگ سدة چهارم و پنجم هجري است که بيش از چهل کتاب و رساله در دانش‌هاي آن عصر، همچون فلسفه، رياضي، طب، کيميا و... به نگارش درآورده است.

الرسائل والمکاتيب دربرگيرندة هجده رساله از آثار مسکويه است که در موضوعات گوناگون حکمت و فلسفه و شعر و ادب فراهم آمده و از مهمترين رسائل و نوشته‌هاي علمي وي به شمار مي‌روند.

 اين مجموعه ميتواند تصوير روشني از دانش و انديشة اين دانشمند پرآوازة ايراني نمايان سازد.

• [کتاب اول از مجموعۀ رشیدیه]

توضیحات رشیدی کتاب اوّل از چند کتاب مجموعۀ رساله‌های دینی و کلامی رشیدالدین فضل‌الله همدانی (متولّد حدود ۶۴۵ یا ۶۴۸ و مقتول به سال ۷۱۸ ق.)، طبیب، مورّخ، دیوانسالار و وزیر سه پادشاه سلسلۀ ایلخانی است. سوای جامع‌التواریخ و کتابها و مقاله‌های علمی رشیدالدین فضل‌الله، رساله‌های او در مباحث کلام الهی که عمدتاً در مجموعۀ رشیدیه و کتاب بیان‌الحقایق (تصنیف سالهای ۷۰۷-۷۱۱ ق.) گردآورده شده، گنجینه‌ای سرشار از معارف ایرانی و اسلامی و حاوی مباحث فراوان در علوم قرآنی و کلامی است.

توضیحات رشیدی دارای دیباچه و نوزده رساله است، شامل تفسیر تسمیۀ شریفه و آیه‌های «قالوا سبحانک»، و «یسألونک عن الروح»، «الست بربّکم»، و سوره‌های مبارکۀ الکافرون و کوثر و مباحثی دیگر مانند بیان تحقیق معراج، حدیث الارواح جنود مجنّده، بیان فضایل امیّی رسول (ع) و بیان فضلیت عقل بر علم.

• [بررسی مقايسه‌ای دو شرح امام فخر رازی و خواجه نصيرالدّين طوسی بر الهيات اشارات شيخ‌الرئيس با حواشی باغنوی]

قطب­ الدین محمد بن محمد الرازی البویهی المتوفّی 667 عن علماء الشیعه أو الشافعیَّه المشهورین، و لقِّب بالبویهیّ نسبهً للصدوق بن بابویه، أولآل بُویهِ السلاطین. و هو تلمیذ مبرّز للعلّامه الحلِّی و عضد الدّین الإیجی و قطب الدین شیرازی. أَجاز العلامه روایه کتابه قواعد الأحکام حین قرأه علیه. کان متبحّراً فی العلوم العقلیهِ مشرق البیان.

فقد فی کِتابِه المحاکمات بین شرحی الإشارات هذا شرحی فخرالدِّین الرازی و الخواجه نصیر الدین الطوسی علی کتاب الإشارات للشیخ الرئیس أبی علی بن سینا.

و المحاکمات مشفوع بحاشیه الملّا حبیب الله میرزا جان الباغنوی الشیرازی علیه، وقد سلک فیها مسلک الفخرالرازی نفسه فی الدفاععن عقائد السلف الأشعری.

من آثار قطب الدین الرازی: تحفه الأشراق فی شرح الکشّاف، و تحریر القواعد المنطقیه، و شرح المطالع.

• [يازده رسالۀ عرفانی با نثری روان فارسی و عربی متأثر از انديشه‌های ابن‌ عربی و حافظ رجب بُرسی]

مؤلف از انديشمندان عهد صفوى، در رشته­ هاى گوناگون علوم و معارف اسلامى بويژه رياضيات، اسرار حروف و اعداد، تفسير و فقه صاحب نظرى توانا بشمار مي‌رود. این كتاب شامل يازده رساله علمى است كه با نثرى روان به مباحث مهمى همچون وحدت وجود، ذو مراتب بودن موجودات، تثليث عوالم انسانى و خارجى، اتحاد عاقل و معقول، اقسام سير و سلوك، اسرار عبادات، امر بين الامرين، و انسان كامل مى­پردازد.

• [بررسی ظهـور و تطـوّر علم كلام در حـوزۀ انديشه اسلامی و پيدايـی فـرق و نحل متفاوت در ميان مسلمانان]

مؤلف، در اين رساله به ظهور و سير تطوّر علم كلام در حوزه انديشه و تفكر اسلامى كه منجر به پيدايى (انشعاب مسلمانان به) فرق و نحل متفاوت همچون معتزله، اشاعره، اماميه و... شد می­پردازد. آگاهى كافى از تاريخ اسلام و علم رجال، تسلّط وافى بر ادبيات تازى و پارسى، اشراف دقيق بر منابع و نثر روان و هماهنگ مؤلف از جمله ویژگی­های کتاب است.

• [اثبات امامت و پاسخ به شبهات پيرامون آن]

ابومنصور حسن‌بن یوسف‌بن مطهر حلی از دانشمندان بزرگ امامیه که آثار فراوانی را در رشته‌های مختلف فقه، اصول، فلسفه و... از خود بر جای گذاشته است، کتاب مهم و ارزشمندی را به نام منهاج‌الکرامة فی معرفة الامامة (ع) به رشتة تحریر درآورده است که علی‌رغم حجم اندک آن مهمترین مسائل اخلاقی را با توجه به ادلة امامیه در آن مطرح ساخته است. پس از آن ابن تیمیه از عالمان اهل سنت ردیه‌ای بر این کتاب با نام منهاج‌السنه می‌نویسد که شرح حاضر در واقع پاسخی است به شبهات و مطالبی که ابن تیمیه در ردبة خود به نگارش درآورده است. این شرح به قلم علامه سیدعلی حسین میلانی است و در آن هر دو منهاج در ترازوی نقد قرار گرفته است.

• [تفسیر سورۀ حمد و بقره]

امام محمدبن عبدالکریم شهرستانی (درگذشته به سال 548هـ) یکی از دانشمندان بزرگ سدة ششم است. او در خراسان زاده شد و در مدارس نظامیه و مراکز علمی روزگار خویش به عنوان دانشمندی آگاه به مذهب و اندیشه‌های گوناگون و نیز منتقدی توانا در عرصة دیدگاه‌های اعتقادی شناخته می‌شد و در عین حال مفسری آشنا با رمز و راز آیات الهی به شمار می‌رفت. از جمله آثار او می‌توان به الملل و النحل، و نهایة الاقدام فی علم الکلامف و المصارعة و مفاتیح‌الاسرار اشاره کرد.

تفسیر مفاتیح‌الاسرار و مصابیح الابرار با مقدمه‌ای ارزشمند در علوم قرآنی به رشتة تحریر درآمده است و شامل تفسیر سورة حمد و بقره می‌باشد. شهرستانی در این تفسیر دیدگاهها و اندیشه‌های قابل ملاحظه‌ای را پیرامون آیات الهی بیان کرده است.

• [يكی از مهمترين حواشی شرح تجريد ملّا علی قوشچی]

مؤلف افزون بر کلام و حکمت در دوره خویش، در عرفان، تفسیر، ریاضیات، نجوم و علوم غریبه تبحر خاص داشت. این اثر تعليقه­ای است بر الهيّات شرح تجريد قوشچى. دقت نظر، ذوق و تألّه مؤلف در ارائة آراى فلسفى در اين اثر، باعث شد تا نزديك به 20 تن از بزرگان فلسفه همچون ميرداماد، شمساى گيلانى، غياث‌الدين منصور دشتكى بر آن حاشيه بنويسند.

• [دانشنامه فارسی]

مؤلف، متخلص به قاسمی فرزند شیخ ابوحامد و نبیرة شیخ نصرالبیان است این اثر از گونه کتابهای چند دانشی و دانش‌نامه‌نویسی است که هفت مرقوم را با مباحث مختلف دربر دارد. مرقوم اول: معرفت مولی و شناخت حق سبحانه. مرقوم دوم: نبوت رسول (ص) و فضایل قرآن کریم و امامت ائمه اثنی عشر (ع) و دلایل و شواهد آن. مرقوم سوم: ولایت، کرامت، مکاشفات، علوم غریبه و خوارق عادات. مرقوم چهارم: ذکر جمعی از حکمای جهان و نمونه‌ای از آثار ایشان. مرقوم پنجم: ذکر بعضی از شعرای معجز آیین و جمله‌ای از شعرهای گزین. مرقوم ششم: مخاطبة نفس اصلم، با ذکر کلماتی چند از مواعظ و کلم. مرقوم هفتم: حقیقت موت و معاد و خاتمة احوال عباد. از جمله آثار اوست: خطاب‌الغائبین، النجوم الزاهرة در تاریخ منجمان، رساله‌ای در مبدأ و معاد، دیوان اشعار.

• [کتاب سوم از مجموعۀ رشیدیه]

رسالة ‌السلطانیّه فی مراتب ‌النّبویّه که به اختصار سلطانیه خوانده می‌شود کتاب سوم از چند کتاب مجموعه رساله‌های دینی و کلامی رشیدالدین فضل‌الله همدانی (متولّد حدود ۶۴۵ یا ۶۴۸ و مقتول به سال ۷۱۸ ق.)، طبیب، مورّخ، دیوانسالار و وزیر سه پادشاه سلسله ایلخانی است. سوای جامع‌التواریخ و کتابها و مقاله‌های علمی رشیدالدین فضل‌الله، رساله‌های او در مباحث کلام الهی که عمدتاً در مجموعه رشیدیه و کتاب بیان‌الحقایق (تصنیف سالهای ۷۰۷-۷۱۱ق.) گردآورده شده، گنجینه‌ای سرشار از معارف ایرانی و اسلامی و حاوی مباحث فراوان در علوم قرآنی و کلامی است.

سلطانیه مشتمل بر رسایل نیست، بلکه دارای یک اصل و یک ذیل است. اصل مشتمل است بر فاتحه و متن. فاتحه کتاب دربارة فضایل و کمالات ایلخان اولجایتُو و شگفتی‌های سیرت و رفتار والامنشانه او است. متن سلطانیه شاملِ دیباچه، مقدّمه، مقاصد، و خاتمة است. «مقاصد» این کتاب به مباحث الهام و وحی و معجز و نبوّت و رسالت و اولواالعزمی و خاتمیّت می‌پردازد؛ و خاتمه آن در بیان مبدأ و معاد و خلود اهل بهشت است. ذیل این کتاب شامل فهرستی از انبیا و خلفا و علما، شجرة انساب انبیا و خلفا، و نیز رسالة نفایس الأفکار است.

• [شرح فارسی شهاب الأخبار قاضیِ قُضاعی (در گذشتۀ 454 هـ . ق)]

این اثر شرحی است بر کتاب شهاب الأخبار اثر قاضی قضاعی که احتمالاً در حدود سدة هفتم به نگارش درآمده است. متأسفانه نام شارح آن بر ما پوشیده است اما می‌توان گفت او از دانشمندان اهل تسنّن بوده در حدیث‌پژوهی و حدیث‌شناسی دستی داشته و شرح او برتریهای آشکارِ فنّی بر سه ترجمه و شرح پارسی دیگرِ شهاب که تاکنون انتشار یافته دارد.

ضیاء الشّهاب همچنین از جهت برخورداری از پاره‌ای واژگان و ساختارهای دستوری کهن و گاه نادر، واجد اهمیّت می‌باشد. تصحیح این شرح بر پایة یگانه دستنوشت شناختة آن که متعلّق به آقایان حسن عاطفی و عبّاس بهنیا است به اهتمام مشترک مصحّحان (بهنیا، جهانبخش، عاطفی) صورت پذیرفته است.

• [تفسیری ادبی و عرفانی از آغاز تا سوره نساء]

مؤلف از علماى اواخر دورة صفوى است كه با نگارش كتاب جنات‌الخلود نامور شده است. خزائن‌الأنوار از آخرين تفسيرهاى ادبى و عرفانى به زبان فارسى است كه با نثرى بليغ، آيات الهى را در قالب مباحث عرفانى و معنوى تبيين كرده است. آنچه از اين تفسير موجود است جلد اوّل آن است كه تا پايان سوره نساء را دربرمى­گيرد و از ساير مجلدات اثرى در دست نيست.

• [يک ‌دوره طبیعيات و الهيات به سبک كتابهای درسی]

اين اثر كه بنابر شواهد و قراين موجود به انگيزه آموزش فلسفه تأليف شده، شامل يكدوره طبيعيات و الهيات و مباحثى در سير و سلوك و صفات عارفان و سالكان است. از جمله امتيازات اين اثر، اين است كه به طرح اصل مباحث اكتفا کرده و از ارائه اشكالها، اعتراضها، شبهات و تشكيك­ها احتراز شده است.

• [شرح ادبی نهج‌البلاغه به ضميمه برخی مباحث كلامی، فلسفی و عرفانی]

شارح در این کتاب ذيل خطبه­ هايى كه در توحيد و معرفت است، شرح كلامى، فلسفى و عرفانى مفصّل و عميقى بر نهج­ البلاغه دارد. اين اثر به مقتضاى فصاحت و بلاغت نهج البلاغه، داراى نثرى فاخر با ويژگي‌هاى ادبى و دستورى زمان شارح است.

• [در اخلاق و شيوه كشورداری مبتنی بر مبانی تفكر سياسی اسلامی]

این اثر در تداوم تاريخى سلسله آثارى به وجود آمده است كه در زمينه حكمت عملى، در مجموعه فرهنگ و تمدّن اسلامى تدوين گشته‌اند. كتاب مشتمل بر دو قسم «اخلاق» و «سياست مدن» است. مؤلف مبانى تفكر سياسى شريعتمداران را با تفكر فلسفه سياسى درهم آميخته، مجموعه‌اى از دستورالعملهاى  شافى را با شكل و هيئتى اسلامى براى پادشاهان فراهم آورده است. این اثر از تكلّف عبارات و ايراد استعارات و الفاظ غريب و نامأنوس، به دور است.

• [کتاب‌ دوم از مجموعۀ رشیدیه]

مفتاح التفاسیر یکی از چند کتاب مجموعه رساله‌های دینی و کلامی رشیدالدین فضل‌اللّه همدانی (متولّد حدود۶۴۵ یا ۶۴۸  و مقتول به سال ۷۱۸ ق.)، طبیب، مورّخ، دیوانسالار، و وزیر سه پادشاه سلسلۀ ایلخانی است. سوای جامع التواریخ و کتابها و مقاله‌های علمی رشیدالدین فضل‌الله، رساله‌های او در مباحث کلام الهی که عمدتاً در مجموعۀ رشیدیه و کتاب بیان‌الحقایق (تصنیف سالهای 707-711 ق.) گردآورده شده، گنجینه‌ای سرشار از معارف ایرانی و اسلامی و حاوی مباحث فراوان در علوم قرآنی و کلامی است.

• و شروح آن از شمس الدین کیشی، جلال الدین دوانی، شمسا گیلانی و ... (فارسی)
• خواجه نصیر الدین طوسی(سدۀ 6)

خواجه طوسى در تجريد الاعتقاد، بدون آن كه نظرية وجود عقول را رد كند، براهين اقامه شده بر وجود عقل مفارق را داراى خلل توصيف می‌كند. وی بعدها در رسالة کوتاهی که در این خصوص نگاشته است، برهان ابتکاری خویش را در اثبات عقول ارائه می‌دهد. وی پس از اثبات موجودى مفارق از طریق برهان حقايق نفس الأمريه، آن را با «لوح محفوظ» و «كتاب مبين» كه دو اصطلاح بر گرفته از قرآن كريم بوده و جايگاه ثبوت علم «ما كان و ما يكون» معرفى شده‌اند، منطبق دانسته است. این رساله مورد توجه دانشمندان مسلمان واقع شده و علاوه بر آن که در آثاری مانند اسفار اربعه (صدر الدین شیرازی) و شرح المقاصد (سعدالدین تفتازانی) به آن اشاره رفته است، شروح و تعليقات مستقل نیز توسط بزرگانی چون شمس‌الدين كيشى، جلال‌الدين دوانى، شمسا گيلانى،  حسين الهى اردبيلى و ... بر آن نگاشته شده است که طی آن به شرح و نقد دقیق برهان خواجه پرداخته‌اند.

اثر حاضر، ضمن تلاش برای احصاء تک‌نگاره‌های موجود وابسته به رسالة اثبات العقل خواجه نصیرالدین طوسی، به تحقیق و تصحیح انتقادی رساله و تعلیقات مربوط به آن پرداخته است

• [در تعيين جايگاه مـدفن شريف اميرمؤمنـان^(ع) و ذكـر پاره‌ای از كـرامـات اين آرامگاه]

اثرى است بى­مانند در تعيين جايگاه مدفن شريف علىّ بن أبى طالب (ع) و يادكرد پاره‌اى از كرامات اين آرامگاه مطهّر و نيز تبيين­گر چرائى خاكسپارى پنهانى امام علی (ع). این ترجمه به عنوان يكى از نگارشهاى تاريخى ـ حديثى اماميّه و نمونه‌اى از فارسى­ نويسىِ مجلسى دوم، حائز اهمیت است.

• [اثری فلسفی به شيوه مشّائی در دو بخش الهيّات و طبیعیات]

مؤلّف، از حكماى عصر صفوى و از شاگردان محقّق خوانسارى است. این كتاب كه تنها اثر شناخته شده وى به شمار مي‌آيد، از معدود آثار فلسفى عهد صفوى است كه به شيوه مشّائى به زبان فارسى در دو بخش طبيعيات و الهيات نگاشته شده است.

دستورالجمهور ميان سالهاى 700 تا 730 به قلم احمد بن حسين بن شيخ خرقانى در مقامات بايزيد بسطامى (161 ـ 234) به نام يكى از احفاد بايزيد كه نامش شرف‌الدين محمّد بود، به رشته تحرير درآمده است. شرف‌الدين محمّد كه از او با عنوان شيخ‌الاسلام اعظم ياد شده، مورد احترام خاص اولجايتوخان (703 ـ 716) بود و در عهد خود صاحب «سجاده بايزيدى» به شمار مى‌رفت.

نويسنده انگيزه خود را در نگارش اين اثر پراكنده بودن سخنان بايزيد مى‌داند و به منظور بهره‌مندى خواص و عوام آن را به زبان پارسى نوشته است. اين كتاب در سه مقدمه و هفت باب و يك خاتمه بخش‌بندى شده است و در مقدمه‌ها و ابواب كتاب پيرامون ولادت، خاندان، فرزندان و احفاد، استادان و كرامات و حالات شيخ بايزيد سخن به ميان آمده است.

اين اثر از آنجا كه در برگيرنده برخى نكات و فوايد ارزشمند است بسيار حائز اهميت است. از جمله اين نكات و فوايد مى‌توان به موارد زير اشاره كرد :

1. اطلاعات تاريخى از جمله درباره ديدار طغرل سلجوقى با فقيه محمد بويزيدان و ارادت اولجايتو به خاندان بايزيد و ... .

2. ضبط اقوال و كلمات بايزيد و خرقانى و برخى از معاصران ابويزيد.

3. اطلاعاتى درباره جغرافياى تاريخى ناحيه بسطام.

4. ضبط شمارى از عبارات و كلمات گويشى منطقه قومش از سده چهارم تا زمان مؤلف.

5. وجود جنبه‌هاى اجتماعى ناقدانه و نشانه‌هايى از وضع اجتماعى زمانه.

این اثر تصحیح جدیدی است از کتاب المعتمد فی اصول‌الدین، تألیف رکن‌الدین محمود بن محمد ملاحمی خوارزمی (د: 536 ق.)، از متکلمان معروف معتزلی و آخرین نماینده برجسته این مکتب. پیش از این متن کتاب المعتمد با تصحیح ویلفرد مادلونگ و مارتین مکدرموت در اختیار محققان قرار داشت، اما چاپ یاد شده تنها مشتمل بر قسمتی نسبتاً کوچک از کتاب ابن الملاحمی بود. در سالهای اخیر با شناسایی نسخه‌های جدید، تصحیح مجدد آن ضرورت یافت.

این اثر نه تنها پرتوی بر دستگاه کلامی معتزلیان می‌افکند، بلکه کتابی است که در راستای مطالعات اندیشه‌های کلامی تشیع امامی، زیدی و حتی کلام اشعری به کار می‌آید.

• [شرح فلسفی عرفانـی بيست و سه حـديث نبوی برگرفته از تـوحيد صدوق و اصول كافی كلينی]

قاضی سعید قمی یکی از مشاهیر حکمای عهد صفوی و از شاگردان دو حکیم الهی، ملا رجبعلی تبریزی و ملامحسن فیض کاشانی، و پزشک خاص دربار شاه عباس دو به شمار می‌آید.

وی آثار زیادی از خود به یادگار نهاد که از آن جمله است: أسرار‌الصنایع، شرح توحید الصدوق، الأربعینات، أسرار العبادات، تعلیقات علی أثولوجیا، روح‌الصلاة و شرح حدیث البساط.

اثر حاضر ــ شرح‌الأربعین ــ نخستین کتاب مؤلف، تبیین و تفسیر بیست و سه حدیث مشکل در حوزة معارف الهی واصول اعتقادی است که سرشار از حقایق حکمی و لطایف عرفان می‌باشد. این احادیث اغلب برگرفته شده از دو کتاب توحید صدوق و اصول کافی است.

[دربارۀ مسئله بداء و اثبات فواید دعا]

مؤلف از حكماى نامدار عصر صفوى است كه با ظهور در حوزة فكرى اصفهان، فلسفه را متحول ساخت و سعی داشت مبانى حكمت مشّا را با جلوه­هاى اشراقى درهم آميزد. این رساله، دربارة مسئله بداء به رشته تحرير درآمده و از مهمترين آثار كلامى ميرداماد به شمار مي‌آيد. تا جایی‌که در آثار انديشمندان پس از وى تأثير چشمگيرى داشته است. از دیگر آثار اوست: القبسات، جذوات، الافق المبين و ...

• [شرح عرفانی دعای صباح اميرالمؤمنين^(ع) با نثری روان]

مؤلّف در این اثر كه نخستين كتاب منتشر شدة وى است، با قلمی ساده و روان، جز در مقدمه که اندکی مصنوع و مترسلانه است، ضمن بيان فصاحت و بلاغت دعاى صباح و ذكر تأثيرات معنوى و ملموس آن برخواننده به ترجمه، توضيح مفردات و لغات، و شرح مستند و مفصّل، ذيل فقرات دعا مى­پردازد.

• [منطق فارسی]

اثر نورالدین جابر انصاری (سده 11 ) تصحیح فرامرز احد قرملکی، با همکاری زینت فنی اهل، فرشته مسجدی

این اثر دوره كاملى از علم منطق به زبان فارسى است. توضيح روشن و متمايز مفاهيم، تقرير دقيق مسائل، گزارش آراء مهم منطق‌دانان پيشين و تحليل ديدگاه مؤلف از ويژگي‌هاى اين اثر است. نويسنده آگاهانه كتاب را در نظام منطقنگارى تلفيقى (نه بخشى و دو بخشى) سامان داده است.

• [مجموعه هفده رساله]

در اين مجموعه هفده رساله گرد آمده که غالباً پيرامون مباحث كلامى و تفسير قرآن است و منظور مؤلف از نگارش آنها آشتى دادن ميان فلسفه و كلام است. اين اثر گذشته از فوايد ادبى، از بهره ­ها و فايده ­هاى تاريخى، اجتماعى و آشنايى با معارف زمانه خواجه رشيدالدين نيز خالى نيست.

• [تفسيری ادبی و عرفانی بر تفسير سورۀ فاتحه]

اثر مولانا كمال الدين حسين واعظ كاشفى بيهقى سبزوارى (در گذشته 910 ﻫ . ق)، تصحیح دکتر جواد عباسی

مؤلف از بزرگترين مفسران قرآن و از علماى جامع العلوم ولايت خراسان در اواخر عهد تيمورى است. این اثر با سبکی متکلّف و نثری مسجع تفسيرى ادبى، عرفانى و حروفى شامل مقدمه ­ای در علوم قرآنی و تفسیر سوره حمد است. هم‌چنین علاوه بر استفاده از اشعار و امثال نغز فارسی، تنها تفسيرى است كه از نظريه ­هاى حروفى و عددى بهره برده است. از جمله آثار اوست: تفسير مواهب عليّه، انوار سهيلى، روضةالشهداء، مخزن الانشاء و اخلاق محسنى.

• [تفسیر سورۀ حمد و بقره]

امام محمدبن عبدالکریم شهرستانی (درگذشته به سال 548هـ) یکی از دانشمندان بزرگ سدة ششم است. او در خراسان زاده شد و در مدارس نظامیه و مراکز علمی روزگار خویش به عنوان دانشمندی آگاه به مذهب و اندیشه‌های گوناگون و نیز منتقدی توانا در عرصة دیدگاه‌های اعتقادی شناخته می‌شد و در عین حال مفسری آشنا با رمز و راز آیات الهی به شمار می‌رفت. از جمله آثار او می‌توان به الملل و النحل، و نهایة الاقدام فی علم الکلامف و المصارعة و مفاتیح‌الاسرار اشاره کرد.

تفسیر مفاتیح‌الاسرار و مصابیح الابرار با مقدمه‌ای ارزشمند در علوم قرآنی به رشتة تحریر درآمده است و شامل تفسیر سورة حمد و بقره می‌باشد. شهرستانی در این تفسیر دیدگاهها و اندیشه‌های قابل ملاحظه‌ای را پیرامون آیات الهی بیان کرده است.

• [مهمترين شرح دربارۀ رسالۀ هياكل‌النّور سهروردی]

مؤلف از فیلسوفان بزرگ حوزه فلسفی شیراز است. این اثر، شرحى است بر يكى از مهم‌ترين آثار شهاب‌الدين سهروردى (549 ـ 587 ﻫ . ق) به نام هياكل‌النور. دشتکی این شرح را در سن 18 سالگی، طی 7 روز در رد شرح جلال ­الدین دوانی موسوم به شواکل الحور نگاشته است.