خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار (فارسی) ، بخش یزد و کرمان و نواحی آن

این محصول به صورت فایل می باشد و پس از پرداخت موفق توسط شما بلافاصله قابلیت دانلود دارد.
لینک دانلود محصول هم به نشانی ایمیل شما ارسال می گردد و نیز در صفحه حساب شخصی شما ذخیره می گردد.
(حجم فایل: 3113 KB)
[بخش یزد و کرمان و نواحی آن[
میرتقیالدین محمد ابن شرفالدین علی حسینی کاشانی معروف به «میرتذکره» و متخلص به «ذکری» از شعرا و نویسندگان دوره صفوی (زنده در 1016 ق.) است که خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار را طی نزدیک به 40 سال (از 976 تا 1016 ق.) جمعآوری کرد. این اثر مشتمل بر مقدمهای در چهار فصل، چهار رکن، خاتمه و یک ذیل (6 جلد) در شرح احوال حدود 870 شاعر، از متقدّمین تا معاصران مؤلّف است. خاتمۀ خلاصة الأشعار، شرح حال بیش از 410 شاعر قرن دهم هجری را دربردارد که از 12 اصل تشکیل شده و هر اصل به یکی از شهرها و نواحی جغرافیایی مختلف ایران اختصاص دارد. اثر حاضر، اصل هشتم از خاتمة خلاصة الأشعار است که سرگذشت و شعر چهل سخنور را در بر دارد و در دو فصل تنظیم شده است. فصل اوّل، مربوط به شاعران ناحیة یزد و بافق و ابرقوه و اردستان و زواره است و فصل دوم، به شاعران کرمان و بم و سیستان و کابل و بدخشان و دکن و کشمیر و دیگر نواحی دیار هندوستان اختصاص دارد.
خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار (فارسی) ، بخش یزد و کرمان و نواحی آن
شماره پیاپی میراث مکتوب: 298
گروه: زبان و ادبیات فارسی: 72
کتابشناسی:
72. خلاصةالأشعار و زبدةالأفکار (فارسی)
[بخش یزد و کرمان و نواحی آن[
میر تقی الدّین کاشانی (زنده در 1016 هـ . ق)
تصحیح: سید علی میرافضلی
تهران: 1395- 446 ص / قطع وزیری
شابک: 2-124-203-600-978
با همکاری دانشگاه شهید باهنر کرمان و مؤسسه فرهنگی هنری مفرغ
میراث مکتوب: 298
میرتقیالدین محمد ابن شرفالدین علی حسینی کاشانی معروف به «میرتذکره» و متخلص به «ذکری» از شعرا و نویسندگان دوره صفوی (زنده در 1016 ق.) است که خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار را طی نزدیک به 40 سال (از 976 تا 1016 ق.) جمعآوری کرد. این اثر مشتمل بر مقدمهای در چهار فصل، چهار رکن، خاتمه و یک ذیل (6 جلد) در شرح احوال حدود 870 شاعر، از متقدّمین تا معاصران مؤلّف است. خاتمۀ خلاصة الأشعار، شرح حال بیش از 410 شاعر قرن دهم هجری را دربردارد که از 12 اصل تشکیل شده و هر اصل به یکی از شهرها و نواحی جغرافیایی مختلف ایران اختصاص دارد. اثر حاضر، اصل هشتم از خاتمة خلاصة الأشعار است که سرگذشت و شعر چهل سخنور را در بر دارد و در دو فصل تنظیم شده است. فصل اوّل، مربوط به شاعران ناحیة یزد و بافق و ابرقوه و اردستان و زواره است و فصل دوم، به شاعران کرمان و بم و سیستان و کابل و بدخشان و دکن و کشمیر و دیگر نواحی دیار هندوستان اختصاص دارد.