جامع اللغات(فرهنگ منظوم)
جامع اللغات(فرهنگ منظوم)
فرهنگ منظوم جامعاللّغات را ادیبی به نام نیازی حجازی(یا نیازی بخاری) در نیمه دوم قرن دهم هجری تألیف کرده است. این فرهنگ حدوداً شامل 1600 لغت فارسی و عربی و غیره است که در 162 قطعه و 611 بیت، در هشت بحر عروضی، سروده شده است. با توجّه به آنکه تعداد اندکی از اینگونه فرهنگهای منظوم کهن شناسایی و نشر شده و جامعاللّغات نیز در سده ده تألیف شده و یکی از منابع فرهنگهای معروفی مانند جهانگیری و مجمعالفرس بوده و نسخه منحصر بفردی از آن موجود است، حائز اهمّیّت است. یکی از این ویژگیهای لغوی جامعاللّغات آن است که مؤلّف در تعریف بعضی از لغات، کلمات و ترکیباتی را میآورد که نشاندهنده زبان طبیعی منطقه و زمان او بوده است. شرفنامه مَنیَری(یا فرهنگ ابراهیمی) و صحاحالفرس از منابع نیازی در تألیف جامعاللّغات است. از جامعاللّغات دستنویس منحصربفردی در کتابخانه مدرسه عالی سپهسالار، با شماره 3113/6، موجود است. چاپ فرهنگ حاضر نیز بر اساس تصحیح این دستنویس ارائه شده است.