• نسخه ­برگردان دستنویس شمارۀ Or.1750 کتابخانۀ ملی سنت کیریل وسنت متودیوس (صوفیا ـ بلغارستان) (کتابت 988 هـ .)

زیج یمینی اثر محمد بن علی بن مالک بن ابونصر الحقایقی، از منجمان اواخر سدۀ پنجم و اوایل سدۀ شش هجری است که به نام بهرامشاه بن مسعود بن محمود غزنوی (حک 511 ـ 552 هـ) در سال 511 هـ نوشته شده است. نسخه‌ای از این اثر به شمارۀ 1750 خاوری (or. 1750) در کتابخانۀ ملی بلغارستان نگهداری می‌شود که در سال 988 هـ به خط نسخی نه چندان زیبا کتابت شده است. اثر حاضر نسخه‌برگردانی از همین دستنوشت است. با توجه به تاریخ نگارش این زیج می‌توان زیج یمینی را از نخستین زیج‌های نگاشته شده به زبان فارسی دانست، و یا به عبارتی دیگر می‌توان گفت پس از زیج مفرد ( نگارش میانۀ 462 تا 478 هـ) و ترجمۀ زیج جامع کوشیار گیلانی (483 هـ)، زیج یمینی سومین زیج شناخته‌شدۀ بر جای مانده به زبان فارسی است.