کتابشناسی فردوسی و شاهنامه دربرگیرندۀ مقالات و کتابهایی است که از آغاز نوشته های پژوهشی تا سال 1385 ش به زبانهای شرقی و غربی دربارۀ فردوسی و شاهنامه منتشر شده است.همچنین فهرستی از نسخه های خطّی و نیز چاپهای متن شاهنامه در آن درج شده است.
این اثر نخستین بار در سال 1347 ش منتشر شد و اینک چاپ جدید آن از سوی این مرکز با افزایش شمار مقالات شناسانده شده و برخی بخشهای افزوده که حدود شش هزار مدخل شده است. همراه با نمایههای ضروری در دسترس پژوهشگران قرار میگیرد.
کتابشناسی آثار فارسی چاپ شده در شبه قاره، تألیف عارف نوشاهی، نخستین اثر جامع در موضوع خود است که آثار مکتوب فارسی چاپ شده در کشورهای بنگلادش، پاکستان و هندوستان از آغاز چاپ کتابهای فارسی در منطقه (انشای هرکون 1781م) تا پایان 2007م – اعم از چاپهای سربی، سنگی، حروفی، افست، فاکسیمیله و کامپیوتری –معرفی می‌کند. در این کتابشناسی حدود 11000 عنوان کتاب در بیش از 20000 چاپ ثبت شده است، که از آن میان اغلب چاپ‌ها مستقیماً رؤیت شده و بقیه به کمک سایر منابع شناسایی گردیده است.
این کتابشناسی به ترتیب موضوعی و با ترتیب داخلی الفبایی نام کتب – به جز بخش آثار منظوم ادبیات فارسی با ترتیب الفبایی تخلص شاعران – تنظیم شده و در آن علاوه بر کتابهای مستقل فارسی، گزیده و ترجمه و شرح‌های حامل متن نیز جای داده شده است. ذیل نام کتب – اعم از متن، گزیده، ترجمه و شرح – تمامی چاپهای آن به ترتیب زمانی ذکر شده است.
این کتابشناسی سندی روش و مؤی به این یدگاه است که در سدة 13 ه/ 19م. هندوستان تجزیه نشده فعال‌ترین و بزرگ‌ترین مرکز چاپ کتابهای فارسی در جهان بود و حتی برخی کتابفروشان و تاجران کتب و ناشران خصوصی و دولتی کشورهای فارسی‌زبان مانند افغانستان و ایران و ماوراءالنهر (خجند و بخارا و ترکستان) برای چاپ کتب خود از امکانات و تسهیلات پیشرفتة صنعت چاپ در شبه قاره استفاده می‌کردند. در سدة 14 ه/ 20 م. پس از تجزیه هندوستان به سه کشور، امروز هم بنگلادش، پاکستان و هند با وجود هویت‌های مختلف زبانی خود، تولید و چاپ‌کنندة آثار فارسی هستند.
این کتابشناسی به خصوص مأخذ سودمندی برای پی‌بردن به نهضت تألیف کتاب، سهم شبه قاره در تعیم فکر و فرهنگ اسلامی و موضوعات ادبی فارسی و کم و کیف گرایش‌های عقلانی و فلسفی و کلامی و ذوقی مردم شبه قاره است و به طور کلی به محققان علوم و فنون مختلف مجال می‌دهد که در تتبعات خود به منبعی دسترسی پیدا کنند که اولین بار در اینجا فهرست شده است.برای آسانی کار محققان و مراجعه‌کنندگان بخشی از جلد چهارم این کار به نمایه‌ها اختصاص یافته است..
کوشیار گیلانی ریاضیدان و اخترشناس نامدار ایرانی که در قرن چهارم هجری می‌زیست، یک رساله در حساب و چندین رسالۀ نجومی نگاشته است. از هر یک از این رساله‌ها نیز یک یا چند نسخۀ کامل در دست است در کتاب حاضر، تصویر سه نسخۀ خطی از آثار او با توجه به اهمیتی که داشته‌اند چاپ شده است. این رساله‌ها عبارتند از: رسالۀ حساب کوشیار، زیج بالغ او (تنها باب به جا مانده) و رسالۀ احکام نجوم او در شرحی که محمد دکالی بر آن نوشته است. تصحیحی از متن عربی بخش موجود از زیج بالغ به همراه ترجمۀ فارسی آن نیز در این کتاب آمده است.